หากคุณอยู่ในวัยทำงาน หรือวัยหนุ่มสาว แล้วรู้สึกมีอาการอ่อนเพลีย ไม่ค่อยมีแรง มีอาการชาตามบริเวณต่างๆ ของร่างกาย มีปัญหาในการเดิน หรือการทรงตัว ตามัวมองไม่เห็น มีความเสี่ยงที่จะป่วยเป็นโรคเอ็มเอส ถึงแม้ว่าโรคนี้จะพบได้ไม่บ่อยนัก แต่เมื่อเป็นแล้วอาจจะมีอาการร้ายแรงจนถึงขั้นพิการได้
น.พ.ชาคร จันทร์สกุล แพทย์ผู้เชี่ยว ชาญด้านอายุรกรรมสมองและระบบประสาท โรงพยาบาลกรุงเทพ เปิดเผยว่า โรค เอ็มเอส หรือโรคมัลติเพิล สเคลอโรซิส เป็น โรคที่เกิดจากการอักเสบของปลอกประสาท ในระบบประสาทส่วนกลาง ซึ่งได้แก่ สมอง ไขสันหลัง และเส้นประสาทตา ปัจจุบันยัง ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดของการเกิดโรค แต่ เชื่อว่าโรคนี้อาจเกิดจากปัจจัยหลายอย่าง ทั้งปัจจัยทางสิ่งแวดล้อม พันธุกรรม การติดเชื้อไวรัสบางชนิด การที่มีระดับวิตามินดีในร่างกายต่ำ หรือมีความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย
จากข้อมูลทางระบาดวิทยาพบว่า โรคเอ็มเอสเกิดขึ้นได้บ่อยในเขตละติจูดสูง ซึ่งประชากรส่วนใหญ่เป็นคนที่สืบเชื้อสาย มาจากชาวยุโรป ปัจจุบันพบว่าโรคเอ็มเอส พบได้ในทุกเผ่าพันธุ์ โดยจะพบในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย ผู้ป่วยมักจะเริ่มมีอาการใน วัยทำงาน อายุประมาณ 20-30 ปี
ทั้งนี้ ผู้ป่วยโรคเอ็มเอสแต่ละคน จะมีอาการไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าเกิดการอักเสบของปลอกประสาทที่บริเวณใด ในระบบประสาทส่วนกลาง ถ้าหากเกิดการ อักเสบบริเวณเส้นประสาทตา ก็จะทำให้เกิดอาการปวดตา ตามัว มองไม่เห็น ถ้าเกิดการอักเสบบริเวณสมองส่วนที่ควบคุม เรื่องการทรงตัว ก็อาจจะทำให้เกิดอาการ เดินเซ เวียนศีรษะ บ้านหมุน เป็นต้น
อาการที่พบได้บ่อยของโรคเอ็มเอส ได้แก่ รู้สึกอ่อนเพลียไม่ค่อยมีแรง มีอาการ ชาตามบริเวณต่างๆ ของร่างกาย มีปัญหา ในการเดินหรือการทรงตัว ตามัวมองไม่เห็น แขนขาอ่อนแรงเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต ปัสสาวะไม่ออกหรือกลั้นปัสสาวะอุจจาระ ไม่อยู่ มีอาการปวดตามที่ต่างๆ มีอาการซึมเศร้า อารมณ์แปรปรวน และความจำไม่ค่อยดี เป็นต้น
เมื่อเวลาผ่านไปผู้ป่วยจะมีความพิการ มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะการอักเสบของปลอก ประสาทที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งจะทิ้งรอยแผล เป็นเอาไว้ และร่างกายไม่สามารถสร้างเซลล์ประสาท หรือเส้นใยประสาทใหม่ขึ้น มาทดแทนได้ จึงทำให้ผู้ป่วยโรคเอ็มเอสจำนวนมาก อาจจะต้องใช้ไม้เท้าในการช่วยเดิน หรือต้องนั่งรถเข็นภายในระยะเวลา 10-20 ปี
โรคเอ็มเอส แบ่งตามลักษณะการดำเนินโรคด้วยกัน 5 ชนิด ได้แก่ 1.โรคเอ็มเอสชนิดเป็นๆ หายๆ เป็นชนิดที่พบได้มากที่สุด 2.โรคเอ็มเอสชนิดมีการดำเนิน โรครุดหน้าในภายหลัง มักจะเกิดหลังจาก เป็นโรคเอ็มเอสชนิดเป็นๆ หายๆ ในช่วงแรก แล้วจะมีการดำเนินของโรคสู่ระยะลุก ลามต่อเนื่อง 3.โรคเอ็มเอสชนิดที่มีการดำเนินโรครุดหน้าตั้งแต่ระยะแรก เป็นชนิด ที่พบได้น้อย อาการจะค่อยๆ แย่ลง และสูญเสียสมรรถภาพในการทำงานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทีละน้อย ไม่มีการฟื้นตัว
4.โรคเอ็มเอสชนิดที่มีการดำเนินโรครุดหน้า และมีลักษณะของการเป็นๆ หายๆ โดยการฟื้นตัวแต่ละครั้งจะมีความผิดปกติทางระบบประสาทส่วนกลางมากขึ้นเรื่อยๆ 5.โรคเอ็มเอสชนิดไม่รุนแรง ผู้ป่วยจะมีอาการเพียงเล็กน้อย และอาจมีอาการเพียงครั้งเดียวในชีวิต ซึ่งร่างกายผู้ป่วยจะสามารถฟื้นฟูกลับมาได้เกือบสมบูรณ์ ในบางครั้งระยะเวลากว่าจะเกิดการกำเริบของโรคอีกครั้ง อาจจะกินเวลา ถึง 20 ปี โดยการดำเนินของโรคเป็นไปอย่างช้ามาก
ปัจจุบันยังไม่มีวิธีการรักษาโรคเอ็ม เอสให้หายขาด แต่แพทย์สามารถชะลอการเกิดความพิการ หรือลดจำนวนครั้งของการกำเริบของอาการโรคเอ็มเอสได้ โดยยาที่ใช้มีอยู่หลายชนิด ทั้งยาฉีดและยาเม็ด แต่เนื่องจากยังไม่ทราบสาเหตุอย่างแน่ชัดว่า โรคเอ็มเอสเกิดจากสาเหตุ อะไร จึงไม่สามารถหาวิธีการป้องกันได้ จึงควรดูแลใส่ใจสุขภาพตนเอง ออกกำลัง กายสม่ำเสมอ รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ไม่ดื่มสุรา ไม่สูบบุหรี่ พักผ่อนให้เพียงพอ ไม่เครียด และเมื่อพบความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับร่างกายให้รีบไปพบแพทย์ทันที