ย้อนกลับไปเมื่อ 30 ปีที่แล้ว แม้ "A49" หรือบริษัท สถาปนิก 49 จำกัด จะถือเป็นน้องใหม่ของวงการสถาปนิกในขณะนั้น แต่เรื่องฝีมือกลับไม่ได้เป็นสองรองใคร ด้วยอยู่ภายใต้การกุมบังเหียนของ "นิธิ สถาปิตานนท์" สถาปนิกผู้คร่ำหวอดอยู่ในวงการ ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง จนกระทั่งได้ส่งไม้ต่อให้กับ "นิธิศ สถาปิตานนท์" หรือคุณโต้ง รองกรรมการผู้จัดการ ทายาทเพียงคนเดียวให้รับช่วงต่อ ซึ่งคุณโต้งถือเป็น ผู้บริหารหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง เจเนอเรชั่นที่ 2 แห่งบริษัท สถาปนิก 49 จำกัด
"วัฒนธรรมการทำงานในองค์กรของเรา จะเป็นการทำงานแบบพี่น้อง ไม่ใช่การทำงานแบบนายจ้างกับลูกจ้าง ซึ่งถือเป็นการปลูกฝังกันมาตั้งแต่รุ่นคุณพ่อ และเป็นสิ่งที่คุณพ่อทำมา ตลอดตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพราะคุณพ่อจะบอกอยู่เสมอว่า ถ้าทำงานแบบลูกจ้างนายจ้าง จะไม่ได้ใจ ทำให้จะเป็นลักษณะการเคารพ แบบรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยมากกว่า"
ในส่วนของการรับคนเข้าทำงาน ที่ A49 จะไม่ได้มุ่งรับแต่คนเก่งเพียงอย่างเดียว ด้วยมองว่าความเก่งเป็นการบ่งบอกถึงความเห็นแก่ตัว จะดูเรื่องกิจกรรมที่ทำระหว่างเรียนมากกว่า และที่ผ่านมาได้ทำอะไรให้กับสังคมบ้าง
"ตลอด 30 กว่าปีที่ผ่านมา คุณพ่อบอกว่า ทุกเรื่องที่ผ่านมาเข้ามามีทั้งสุขและเศร้า ซึ่งช่วง ที่เศร้าที่สุด และทุกคนแทบจะประสบปัญหาเดียวกัน ก็คือ ช่วงปี 2539-2540 ซึ่งเป็นช่วงต้มยำกุ้ง หลายบริษัทประสบปัญหาเหมือนกันหมด โดยช่วงนั้นก็มีหลายคนนำประสบการณ์ที่ได้ไปแตกหน่อออกไป"
แต่ก่อนจะหาตัวเองเจอว่าอยากเป็นสถาปนิกตอนไหน คุณโต้งบอกว่า ก็เคยแฉลบไปทางอื่น เหมือนกันเพราะตอนเรียนมัธยมก็เคยอยากเรียนด้านออกแบบผลิตภัณฑ์ แต่สุดท้ายก็มาลงตัวที่สถาปนิก ถ้าจะว่าไปก็เหมือนกับความเป็นเป็นสถาปนิกมันฝังอยู่ในสายเลือด หรือตัวเราอยู่แล้ว เพราะถ้าไล่มาตั้งแต่ต้นตระกูลก็ล้วนเป็นสถาปนิก แทบทั้งสิ้น เลยยากมากที่จะไปอาชีพอื่น
ทุกวันนี้ก็มีความสุข และสนุกกับสิ่งที่ตัวเอง เลือกเพราะได้เจอกับอะไรหลายอย่างมากมาย ไม่ว่า จะลูกค้า จิตวิทยาในการโน้มน้าวใจคนให้เชื่อในสิ่ง ที่เราออกแบบ คุยกับซัพพลายเออร์ ไม่ต้องนั่งออฟฟิศตลอดเวลา บางโอกาสก็ได้ไปสอนหนังสือบ้าง
ถามว่ากดดันไหม ต้องบอกว่าลึกๆ ก็กดดันนะ แต่ถ้าเอาความกดดันมากดดันตัวเองทุกวันก็คงตาย จึงคิดว่าทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้น่าจะดีกว่า เพราะการเป็นลูกของคุณนิธิ ทำให้เมื่อก่อนบางทีก็อยากออกไปตั้งบริษัทเอง หรือไปหาประสบการณ์จากที่อื่นก่อน แต่สุดท้ายก็ผิดแผนหมด เพราะทำงานที่เมืองนอกได้ไม่ถึงปีก็ต้องกลับมาเกณฑ์ทหาร พอกลับมาทำงาน ก็เริ่มที่ A49 เลย เพราะทุกคนเห็นตรงกันว่า A49 เหมาะกับการเรียนรู้เริ่มต้นวิชาชีพ
ในฐานะของผู้บริหารรุ่นใหม่ คุณโต้งบอกว่า ได้เรียนรู้จากคุณพ่อมาเยอะเหมือนกัน อย่างแรกจะมองว่าทุกปัญหาแก้ได้ แต่ต้องใช้เวลา อีกอย่าง อย่าใจร้อน อย่าวู่วาม นิ่งเข้าไว้ เมื่อไหร่ที่คุณนิ่งไตร่ ตรองอย่างมีสติจะแก้ปัญหาได้ ที่สำคัญความไว้วาง ใจ เมื่อไหร่ที่มอบหมายงานให้คนอื่น ก็ให้เขาทำไป มีปัญหาอะไรก็มาปรึกษากันได้ ไม่พอใจยังไงก็ถือว่าเราได้เปิดโอกาสให้เขาทำแล้ว ไม่ใช่พอไม่พอใจก็ดึงกลับมาทำเอง คุณก็ตาย เขาก็เสียกำลังใจ
แต่ถ้าให้นิยามความเป็นตัวเอง คงเป็น 3 คำนี้ "คม ชัด ลึก" อย่าง "คม" ด้วยความที่เป็นคนชอบ ศึกษาคน เพราะมองว่ามันเป็นความท้าทาย ไม่ว่า จะโน้มน้าวจิตใจคน ถ้าทำได้เท่ากับคุณมีความคม จึงต้องลับมันอยู่เรื่อยๆ "ชัด" เป็นคนชอบมองตาคน "ลึก" เป็นคนที่คิดก่อนแล้วพูด พยายามคิดให้ครบทุกด้านก่อน ทำให้มีความลึกในระดับนึง
สุดท้าย คุณโต้งทิ้งท้ายไว้ว่า สถาปัตยกรรม ไม่ใช่เสื้อผ้าที่ต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพราะกว่าจะสร้างเสร็จก็ใช้เวลา 2 ปี บวกความเปลี่ยน แปลงข้างหน้า เสร็จแล้วก็ต้องอยู่ต่อไปอีกเป็น ร้อยปี อย่างน้อยก็ทาสีใหม่ ฉะนั้นสิ่งที่เราออก แบบ ก็จะไม่เรียกว่าเทรนด์ มันเป็นมรดกของชาติที่ติดอยู่กับดินมากกว่า ไม่ใช่เทรนด์ มันอาจ จะมีสถาปัตยกรรมบางอย่างที่สร้างไปแล้วรื้อได้ และในอนาคตมองว่าสถาปัตยกรรมสีเขียว หรือ Green Architecture มาแน่ๆ เพราะโลกเรา จะแย่ขึ้น เมืองจะแย่ขึ้น