จากเด็กหนุ่มคนศรีสะเกษ เมื่อ 44 ปีก่อน เปลี่ยนชะตาชีวิตเดินทางข้ามจังหวัดมุ่งสู่พื้นที่หมู่ 5 ต.สาวร้องไห้ อ.วิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง เคียงข้างภรรยา ยึดอาชีพเกษตรกรรมปลูกข้าวบนผืนนา 10 ไร่ บางปีอุดมสมบูรณ์ บางปีแห้งแล้ง อดบ้าง อิ่มบ้าง อาจไม่รวยล้นฟ้า แต่หาได้ขาดแคลนความสุขในชีวิต ผ่านร้อน ผ่านหนาว เข้าสู่วัย 64 ปี แต่กำลังวังชายังเข้มแข็ง และก้าวต่อไปได้อย่างมาดมั่น

 “ปีนี้น้ำน้อยมาก” ลุงทอนรำพัน “ทำนาได้แค่ครั้งเดียว”

จากเคยทำนาปรังปีละ 3 ครั้ง ต้องลดลงมาเหลือแค่ครั้งเดียว เท่ากับว่ารายได้ที่น้อยอยู่แล้วน้อยลงไปอีก แต่ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้ เพราะยิ่งทำมากก็มีแต่ขาดทุนมาก

แม้จะมี “มันเทศ” อีก 7 ไร่มาเป็นรายได้เสริม แต่ผลผลิตต่อไร่ก็ยังน้อย ขณะที่ต้นทุนการผลิตค่อนข้างสูง

คิดแล้วกลุ้ม!

ลุงทอนพยายามแสวงหาวิธีทำนาอย่างไรให้ได้ผลผลิตเพิ่มขึ้น แต่จะเป็นไปได้อย่างไร เพราะตลอดกว่า 40 ปีที่ผ่านมา ไม่เคยทำได้แบบนั้นเลย

ผลผลิตเฉลี่ย 600 กิโลกรัมต่อไร่

เป็นอย่างนี้มาเนิ่นนานหลายสิบปี

ถ้าได้ 700 กิโลกรัมต่อไร่ก็ถือว่าโชคดีอย่างที่สุดแล้ว

ขณะที่มันเทศได้ผลผลิตแค่ 3 ตันกว่าต่อแปลง (4 ไร่)

วันหนึ่ง มีคนแนะนำลุงทอนลองเปลี่ยนวิธีการปลูกข้าว-ปลูกมันด้วยการใช้ “ปุ๋ยอินทรีย์”

ลุงทอนฟังแล้วได้แต่ถอนใจ

ขนาดปุ๋ยเคมีที่การันตีคุณภาพยังได้ผลผลิตเท่านี้ ปุ๋ยอินทรีย์จะดีกว่าได้อย่างไร

จนแล้วจนรอด ลุงทอนจึงไม่เปลี่ยน

หรือ? ความไม่คุ้นเคยทำให้ “ลุงทอน” ไม่กล้าเปลี่ยน

จนกระทั่งเกิดวิกฤติขึ้นกับ..มันเทศ

รากเน่าลามถึงหัวมัน ผสมกับ แมลงกัดกิน

ลุงทอนหมดทางเลือก

ไม่เปลี่ยนก็ตาย!

ลองดูสักครั้งคงไม่เสียหาย

เพราะคงไม่มีอะไรหนักหนาสาหัสกว่านี้อีกแล้ว

ลุงทอนตัดสินใจเปลี่ยนมาใช้ปุ๋ยอินทรีย์

ทั้งใส่ข้าวในนา ฉีดมันในไร่

ปรากฏว่ารากเน่าหายไป แมลงไม่กัดกินผลมันเทศ

ข้าวให้ผลผลิตมากขึ้น 800 กิโลกรัมต่อไร สูงที่สุดเท่าที่เคยทำนามาทั้งชีวิต

ขณะที่มันเทศจากเดิมได้ผลผลิต 15 ตันต่อ 4 ไร่ (1 แปลง) แต่พอเปลี่ยนมาใช้ปุ๋ยอินทรีย์ได้ 21 ตัน เฉลี่ย 5 ตันกว่าต่อ 1 ไร่ ส่วนอีก 3 ไร่ (แปลงที่ 2) กำลังเก็บเกี่ยว คาดว่าผลผลิตไม่แตกต่างกัน

รวมๆแล้วเกือบ 40 ตัน

ขายตันละ 11,000 บาท หรือกิโลกรัมละ 11 บาท

รายได้เฉพาะมันเทศเฉียด 4 แสนบาท

ไม่รวมผลผลิตจากข้าวอีก 10 ไร่

นอกจากผลผลิตที่เพิ่มขึ้นแล้ว ต้นทุนการผลิตยังลดลงถึง 50%

“อย่างเมื่อก่อนลงทุน 1 หมื่นบาท พอใช้ปุ๋ยอินทรีย์เหลือ 5 พันบาท” ลุงทอนเปรียบเทียบ

และสิ่งที่ทำให้ลุงทอนประทับใจมากยิ่งขึ้นคือคำชมจากพ่อค้าที่มารับซื้อ

“เขาบอกว่ามันเทศหัวสวย น้ำหนักดี”

โดยปกติมันเทศที่ลุงทอนเคยผลิตได้หัวหนึ่งเฉลี่ย 1-2 กิโลกรัม แต่พอเปลี่ยนมาใช้ปุ๋ยอินทรีย์บางหัวหนัก 3 กิโลกรัม (พิสูจน์ได้จากหัวมันที่ชั่งกิโล)

ดูท่าแบกของลุงทอนก็รู้ว่าหนักจริง

ผิวมันสวย รสชาติอร่อย ครบ 3 รสคือ หวาน มัน และ เค็มนิดๆ

ความสำเร็จของลุงทอน กลายเป็นวิถีใหม่ให้ชาวบ้านละแวกนั้นหันมาใช้ปุ๋ยอินทรีย์

ปัจจุบันลุงทอนได้นำปุ๋ยอินทรีย์ไปใช้กับสวนทุเรียนของลูกชายและลูกสะใภ้ในจังหวัดจันทบุรี ทั้งหมด 17 ไร่ 200 ต้น ใช้ไปประมาณ 2 เดือนแล้ว

อีกไม่นานคงมีเรื่องราวดีๆจากสวนทุเรียนของ “ลุงทอน” มาเล่าสู่กันฟัง