ประเทศไทยมีแหล่งน้ำจืดเป็นจำนวนมาก โดยแบ่งออกเป็นแม่น้ำสายหลักๆ จำนวน 47 สาย มีหนองบึงธรรมชาติกว่า 11,760 แห่ง และอ่างเก็บน้ำประเภทต่างๆ ที่สร้างขึ้นมากกว่า 6,047 แห่ง แต่แหล่งน้ำธรรมชาติเหล่านี้ในปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านสภาพแวดล้อม ไม่ว่าจะเป็นที่ขนาดของแหล่งน้ำมีพื้นที่ลดลง ปริมาณน้ำไหลเข้า-ออก น้อยลง และมีการตื้นเขินมากขึ้น เนื่องจากการเจริญเติบโตของชุมชน เมือง ตลอดจนการก่อสร้างเขื่อนเพื่อ กักเก็บน้ำ เพื่อการชลประทาน หรือการผลิตพลังงานไฟฟ้า ก่อให้เกิดผล กระทบต่อทรัพยากรสัตว์น้ำจืด เช่น แหล่งวางไข่และแหล่งเลี้ยงตัวอ่อน ของปลาน้ำจืดหายไป ทำให้ปริมาณปลาน้ำจืดที่เคยจับได้เป็นจำนวนมากลดน้อยลงไป
โดยในเรื่องนี้ นายยงยุทธ ทักษิญ ผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารสัตว์น้ำ กรมประมง กล่าวว่า เพื่อเป็นการแก้ปัญหา ดังกล่าว กรมประมงจึงมีแนวทางการเพิ่มผลผลิตประมงในแหล่งน้ำจืด ซึ่งได้ทำมาเกือบ 20 ปีแล้ว ทั้งในลุ่มน้ำธรรมชาติ หนอง บึง ทำนบปลา และเขื่อนต่างๆ เนื่องจากสัตว์น้ำเป็นอาหาร ที่หาได้ง่าย ราคาถูก และมีคุณภาพสูง รวมทั้งสามารถลดปัญหาการขาดแคลน อาหารโปรตีนในชนบทได้เป็นอย่างดี ซึ่ง โปรตีนเหล่านี้ เมื่อบริโภคเข้าไปแล้วก็จะไปพัฒนาสมองให้แก่เด็ก ทำให้สมอง ได้รับการพัฒนาส่งผลให้มีความฉลาดมากขึ้น
นายยงยุทธ กล่าวอีกว่า ที่ผ่านมา กรมประมงได้เล็งเห็นถึงปัญหาเหล่านี้ จึงจัดสรรงบประมาณสำหรับการผลิตพันธุ์สัตว์น้ำจืด เช่น พันธุ์ปลาชนิดต่างๆ โดยเฉพาะชนิดปลากินพืช อย่างปลา ตะเพียน ปลายี่สกเทศ ปลานวลจันทร์เทศ และปลาจีน ซึ่งเป็นพันธุ์ปลาที่เจริญเติบ โตอยู่ในแหล่งน้ำได้ดี และกุ้งก้ามกราม ปล่อยลงในแหล่งน้ำทดแทนชนิดและจำนวนสัตว์น้ำจืดที่หายไปเป็นประจำทุกปี ปีละประมาณ 1,500 ล้านตัว แต่การปล่อย สัตว์น้ำเหล่านั้นจะต้องศึกษาว่าในแหล่งน้ำที่จะทำการเพิ่มผลผลิตทางการประมงมีอาหารชนิดใดอยู่ และเหมาะสมกับชนิด พันธุ์สัตว์น้ำจืดชนิดใด รวมทั้งต้องสอด คล้องกับวิถีชีวิตของชาวบ้านด้วยว่าสามารถนำไปบริโภคได้หรือไม่ส่วนช่วง เวลาที่ควรปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำคือในช่วง ฤดูฝน เนื่องจากจะทำให้มีปริมาณน้ำท่วมหลากเข้าไปในพื้นที่ทำให้เกิดแพลง ตอนพืช แพลงตอนสัตว์ เป็นแหล่งอาหารให้กับลูกปลาที่เราปล่อยลงไป
นอกจากนี้ สิ่งที่กรมประมงทำนอกเหนือจากการดูความเหมาะสมของ อาหารธรรมชาติที่มีอยู่ในน้ำแล้ว เรายังแนะนำให้เกษตรกรและชาวบ้านช่วย กันตัดวัชพืชที่อยู่ริมหนอง บึง ม้วนลงไปอยู่ใต้น้ำ ซึ่งจะกลายเป็นปุ๋ยหมักทำให้เกิดอาหารธรรมชาติ แพลงตอนพืช แพลงตอนสัตว์เกิดขึ้น ซึ่งผลผลิตที่ทำได้อยู่ที่ประมาณ 300-500 กิโลกรัม ต่อไร่ ดังนั้น หากประชาชนหรือหมู่บ้าน ใดที่มีแหล่งน้ำธรรมชาติอยู่แล้ว และได้ ไปขอรับพันธุ์ปลาจากศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงนำไปปล่อย ก็ควรสร้างอาหารธรรมชาติให้พันธุ์สัตว์น้ำที่ปล่อย ด้วย จะทำให้แหล่งน้ำนั้นสามารถเพิ่มผลผลิตสัตว์น้ำให้กับชาวบ้านได้จับบริโภคกันได้อย่างยั่งยืน
อย่างไรก็ตาม หากมีผู้สนใจหรือ หมู่บ้านใด ต้องการขอรับพันธุ์สัตว์น้ำไป ปล่อยในแหล่งน้ำ สามารถมายื่นคำขอ รับพันธุ์สัตว์น้ำฟรี หรือขอรับคำแนะนำ ได้ที่สำนักงานประมงจังหวัดทั่วประเทศ หรือศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืดที่ ตั้งอยู่ในจังหวัดของท่านได้เลย