อะไร อะไร ก็การเมือง : by พญาไม้ : Pradej@hotmail.com

กลายเป็นผู้ต้องหา รับจำนำข้าวแต่ไม่รับจำนำยาง

รัฐบาลยิ่งลักษณ์ เลือกปฏิบัติหลายมาตรฐาน เพราะยางเป็นพืชหลักทางใต้ในขณะที่ข้าววันนี้ต้องอีสานฐานคะแนนใหญ่ของ เพื่อไทย

แต่หากจะว่ากันตามสภาพความเป็นจริงแล้ว

ยางพาราในขณะนี้ปลูกอยู่ในแทบจะทุก พื้นที่ของประเทศไทยและในประเทศข้างเคียง ไม่ว่าลาว เขมร หรือพม่า

ยางพาราต่างกันกับข้าว

ยางพาราเป็นพืชเศรษฐกิจที่เป็นการลง ทุนใหญ่ในระดับร้อยล้าน พันล้านขึ้นไป มีชาว สวนชาวไร่เข้าไปเกี่ยวข้องเพียงน้อยนิด

การเรียกร้องขอเพิ่มราคายางจึงเป็นเรื่อง ลาภสองชั้นของผู้เรียกร้อง นั่นคือ เพื่อวัตถุ ประสงค์ทางการเมืองและผลกำไรที่มากขึ้น

ในทางการเมืองนั้นประชาธิปัตย์ประกาศ ว่าจะเผชิญหน้ากับรัฐบาลพรรคเพื่อไทยด้วย การเมืองข้างถนน และได้ดำเนินการมาแล้วในพื้นที่กรุงเทพฯ แต่ไม่สัมฤทธิผล

การเรียกร้องจนถึงขั้นปิดถนนหนทางจึงน่าจะเป็นอีกวิธีการหนึ่ง

รู้ๆ กันอยู่ว่า สวนยางป่ายางนั้นเป็นธุรกิจ หลักของนายทุนใหญ่ รัฐบาลพรรคเพื่อไทยจึงจับไต๋ไล่ทันกับการเรียกร้อง เพราะหากยอม ให้ในครั้งหนึ่งก็จะมีติดตามมาอีกมากมาย ตราบเท่าที่ยังมีการเมืองข้างถนน

อีกไม่นานอ้อยน้ำตาลก็จะเป็นเรื่องขึ้นมา

สรุปได้ว่า การเรียกร้องโดยเอาชาวบ้าน นำหน้าและการเมืองตามหลังนั้น รัฐบาลรู้เท่าทันและปฏิเสธ ในขณะเดียวกันก็ให้ตัวจริงที่เดือดร้อนจริงปรากฏตัวออกมาเพื่อหาทางช่วยเหลือ

ไม่ใช่เรื่องง่ายและของง่ายที่จะทำลายรัฐบาลที่ชนะการเลือกตั้งเข้ามา ตรงกันข้ามยังจะเป็นเรื่องเสียหายของผู้ที่ไม่ยอมรับการ ตัดสินใจของประชาชน

รักษาประเทศให้สงบไว้สู้กันไปตามกติกา ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า เชื่อเถอะ