อะไร อะไร ก็การเมือง : by พญาไม้ : Pradej@hotmail.com

ก็อย่างที่ว่า

ในความเหมือนมีความต่าง

ในยามที่แผ่นดินไทยการเมืองไหลหลั่งลงมาเล่นกันข้างถนน จนประชาชนคนทั่วไปต้องตกอยู่ในอาณาจักรแห่งความกลัวไม่กล้าคิดไปข้างหน้า ทำมาหากินกันไปวันต่อวัน เพราะม็อบต่างๆ มากมายหลายพันธุ์

มาดูกันสิว่า แต่ละชะตากรรมของม็อบแต่ละม็อบถึงแตกต่างกัน

ม็อบล่าสุด ม็อบ วีไอพี ที่มีประดานายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีของพรรคประชาธิปัตย์ มาเดินกันอยู่กลางถนน

ประเมินกันว่า พรรคการเมืองที่มีเสียงสนับสนุนในการเลือกตั้งมากกว่าสิบล้านเสียง น่าจะทำม็อบได้มากมายมหาศาล แต่เอาเข้าจริงๆ แล้ว กลายเป็นม็อบที่กระจอกที่สุดในด้านปริมาณ และจบแบบนกกระจอกไม่ทันกินน้ำ เพราะอะไร

ประชาชนที่ศรัทธาในพรรคประชาธิปัตย์ เขาเข้าคูหาเลือกตั้งจะเลือกประชาธิปัตย์มาเป็นรัฐบาล เพราะเขาต้องการความสงบเรียบร้อยในบ้านเมือง ประชาชนกับประชาชนสู้กัน ประชาชนเขารู้กติกาเมื่อพรรคการเมืองที่เขาเชียร์ได้คะแนนไม่สมประสงค์ เขาก็สงบตัวนิ่ง ยอมรับกติกาแห่งประชาธิปไตย

พรรคประชาธิปัตย์ โดยกลไกทุกระดับของพรรค ต้องยอมรับสิ่งที่ประชาชนส่วนที่มากกว่าใส่บัตรลงไปในตู้เลือกตั้ง สั่งการให้พรรคเพื่อไทยเป็นรัฐบาล และรอวันแห่งการเปลี่ยนแปลงในการเลือกตั้งครั้งหน้า

ฝ่ายไม่ชนะ รัฐธรรมนูญสั่งการไว้ว่า เป็นฝ่ายค้าน เป็นฝ่ายค้านในพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว เป็นฝ่ายค้านที่ทำงานตรวจสอบเพื่อประชาชน มีภารกิจมีภาระหน้าที่

หากจะไม่ต้องการในประสงค์ใด ก็บอกกล่าวกับประชาชน ให้เห็นผลเสียและโทษ ถ้าประชาชนเชื่อ เขาก็จะไม่เลือกพรรครัฐบาลกลับมา ในอังกฤษ อเมริกาก็เป็นแบบนี้ ในญี่ปุ่นในมาเลเซียก็ไม่ต่างกัน

เป็นพรรคการเมืองระดับชาติ แต่ใช้ลอนเดียวของสมองนำพรรค มันก็พินาศแบบนี้

เป็นรัฐบาลก็เลือกตั้งแพ้ ทำม็อบก็สุดแสนจะกระจอก เลิกเล่นการเมืองเถิดครับ