สะบัดร้อนสะบัดหนาว : ณรงค์ ปานนอก

"ไม่มีสิ่งใดในโลก ที่จะคงสภาพอยู่อย่างเดิมได้ตลอดไปโดยไม่เปลี่ยน แปลง ธรรมชาติทุกชนิดย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ" นี่คือคมวาทะของนัก การเมืองใหญ่อย่าง เยาหะราล เนห์รู ซึ่งตรงกับภาษิตไทยว่า "ความไม่แน่นอน คือความแน่นอนเป็นจีรัง"

แล้วสำมะหาอะไรกับคลิปเสียงของคนสองคน จะเป็นความแน่นอนที่ต้องยึดเป็นสรณะ

ใครที่คิดว่า เมื่อคลิปเสียงมันเป็นระเบิดลูกใหญ่ แล้ว "เกม" จะเดินตามร่องเดิมต่อไป คนๆ นั้นก็เล่นการเมืองอย่างโง่เง่าเต็มทน

และถ้าใครคิดว่ามีโอกาสที่จะกุมอำนาจรัฐไม่ว่าจะอยู่เบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง ได้แล้ว ไม่คิดจะสร้างเกมใหม่เพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมาย มันก็โง่พอๆ กันอีกนั่นแหละ

หากเอ่ยชื่อ คือ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ซึ่งมาจากการเลือกตั้งถูกยึดอำนาจโดยทหาร หรือคุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ และคุณสุเทพ เทือกสุบรรณ ซึ่งเข้าสู่อำนาจด้วยความพลาดพลั้งไปแก้ปัญหาจนมีเลือดมนุษย์เกรอะกรังกลับมาเกือบร้อยชีวิต หรือคุณสนธิ ลิ้มทองกุล ที่เชื่อมั่นตัวเองว่าเคยใช้อาชีพสื่อพลิกกลเม็ด ทำให้เกิดการปฏิวัติยึดอำนาจโดยไม่แยแสกับระบอบประชาธิปไตย บางครั้งก็พลั้งปากออกมาว่าการเมืองไทยต้องยึดเลือกตั้งแค่ 30% อีก 70 ส่วนของประเทศ นี้ต้องพึ่งมันสมองของพวกกูเท่านั้น

แม้แต่ทหารบางกลุ่มยังเชื่อว่า วันดีคืนดีก็พากันหยิบอาวุธอันเป็นภาษีของประชาชนมาปล้นอำนาจของประชาชน โดยไม่คำนึงถึงบุญคุณของประชาชน และไม่รู้คุณค่าของแผ่นดินที่ควรจะยืนหยัดด้วยระบอบใดก็ได้ละก็

มันล้วนเป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่สร้างความไม่แน่นอนให้กับระบอบการปกครองที่ไม่รู้ว่า ประเทศไทยจะเอายังไงกันแน่ทั้งสิ้น

แค่คลิปเสียงของคนสองคนพูดกัน มองในมุมของคนที่ไม่ใช่พวกตัวเอง ก็จะถูกคิดว่าเป็นเรื่องเลวร้ายและต้องปลุกระดม "เสี้ยมเขาควาย" ทิ่มอกให้ตายให้ได้..แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่ง คนสองคนคิดและพูดกันจะมีเนื้อหาลึกซึ้งอย่างไร มันก็เป็นแค่ความคิดและความมุ่งหวังเพื่อเดินเกมไปสู่เป้าหมายตัวเอง

เกมการเมืองของแต่ละฝ่ายย่อมมียุทธศาสตร์และยุทธวิธีที่ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว บางครั้งการปฏิวัติยึดอำนาจประเทศ ไม่ใช่มีเพียงคนสองคนพูดแล้วจะยึดอำนาจได้...ก็ปฏิวัติปี 2549 มีคนพูดและวางแผนกันที่บ้านใคร มากกว่าสองคนด้วยซ้ำไม่ใช่หรือ

บังเอิญเที่ยวนี้พูดกันสองคนดันเสียงดังไปรอบทิศ "เกม" เท่านั้นที่เปลี่ยน แต่ยุทธศาสตร์ยังเหมือนเดิม...คุณทักษิณก็ต้องคิดหาทางกลับบ้านเหมือนเดิม เพียงแต่จะ "สร้างทางเดิน" กลับแบบไหน

ส่วนคนที่คิดว่าคุณทักษิณคือศัตรูทางการเมือง ก็ต้องคิดทุกวิธีที่จะไม่ให้คุณทักษิณกลับบ้าน เพราะคิดไปเองว่าคุณทักษิณคือ เสี้ยนหนามที่ถ้ากลับบ้านเกิดได้แล้ว ตัวเองจะไม่ได้เกิดทางการเมือง

กลัวว่าต้องยึดอาชีพฝ่ายค้านตลอดกาลรึเปล่า

ทั้งๆ ที่การเมือง ถ้าฝ่ายไหนยึดมั่นอุดมการณ์ มีวิธีการและรู้จักเรียนรู้การบริหารให้ "เข้าตาประชาชน" ไม่อ่อนหัด ไม่สักแต่ทำงานด้วยปาก หรือขยันแต่เอาดีใส่ตัว โยนชั่วให้คนอื่น และรู้จักประเมินตัวเองเสียบ้างว่าผิดพลาดตรงไหน ควรปรับปรุงอย่างไร อีกทั้งควร "มีหัว" ล้ำหน้าอย่างไร

พูดง่ายๆ ว่า เอาชนะคุณทักษิณด้วยสมอง ละทิ้งวิธีการล้าหลังและใช้เชิงการบริหารอย่างก้าวหน้า ก็สามารถเอาชนะคุณทักษิณด้วยฝีมือที่เหนือกว่าได้แล้ว

แต่นี่กลับทาสีป้ายร่างหาเสื้อคลุมจะปั้นให้คุณทักษิณเป็นปิศาจเสียให้ได้ วันๆ ก็ละเลงน้ำลาย "ก้าวข้ามไม่พ้นแม้ว" ซักที ทั้งๆ ที่รู้ว่า "เขาล้ม แต่ยังไม่ตาย"...แม้กลยุทธ์ "เสี้ยมทหาร" ให้แตกคอกับฝ่ายทักษิณอาจได้ผลบ้าง แต่ต้องไม่ลืมว่าคุณสุเทพ คุณสนธิ ไม่ได้เรียนผ่านสถาบันทหารเหมือนทหารแต่ละรุ่นที่แน่นด้วยระบบ "ซีเนียริตี้" ที่พูดภาษาไทยเดิมกันรู้เรื่อง

คุณอภิสิทธิ์ต่างหากที่เคยมีอดีต "ไม่เป็นลูกผู้ชายชาติทหาร" ผ่านการเกณฑ์ที่น่ากังขา ไม่สมศักดิ์ศรีทหารของกองทัพด้วยซ้ำ แล้วคิดหรือว่าที่เสี้ยมๆ กันอยู่ทุกวัน จะ "ได้ใจทหาร"

กู กู มึง มึง ไอ้นั่นไอ้นี่ ชนแก้วขว้างขวดด้วยความใจถึงอย่างนี้ "มาร์คหรือจะสู้แม้ว" ได้

คลิปเสียงจึงเป็นได้แค่การรู้เบื้องลึกของคนชั้นบริหารว่าเขาเดินแผนอย่าง ไร พอๆ กับคนกลุ่มหนึ่งเดินแผนยึดอำนาจที่ "สร้างผังปฏิวัติ" จนเดี๋ยวนี้ชาวบ้านเขาเรียนรู้ทันแล้วว่า "ผังล้มเจ้า" ใครเป็นคนทำ ถือเป็นวิชาที่ถูกถ่ายทอดกันมาเป็นระยะของการเมืองแต่ละห้วงเวลา

แล้วคุณเชื่อหรือว่า เมื่อแผนถูกแฉล่อนจ้อนอย่างนี้แล้ว คุณทักษิณจะเดินตามแผนเดิม

ถ้าเป็นผม ผมจะเดินเกมลับ ลวง พราง เพิ่มขึ้นให้เนียนกว่าอีกหลายเท่า...แต่จะไม่ลุย "ผ่าความจริง" ผสมความไม่จริง แล้วอำพรางเลือดและชีวิต ซึ่งติดเป็นประวัติศาสตร์การเมืองไทยแน่นอน!

คอยฟังคลิปเสียงชุดต่อไปของผมให้ดีก็แล้วกัน?