วันนี้ (3ก.ย.66) ณ ห้องประชุมจังหวัดนครสวรรค์ ดร.ทวีศักดิ์ ธนเดโชพล รองอธิบดีกรมชลประทาน พร้อมด้วย นายปกรณ์ สุตสุนทร ผู้เชี่ยวชาญด้านที่ปรึกษาอุทกวิทยา  นายวรพจน์ เพชรนรชาติ  ผู้อำนวยการสำนักงานชลประทานที่ 3  นายไพฑูรย์ ศรีมุก  รองผู้อำนวยการสำนักงานชลประทานที่ 3   นายฉัตรชัย ทองปอนด์ ผู้อำนวยการโครงการชลประทานนครสวรรค์  และผู้เกี่ยวข้อง ลงพื้นที่ติดตามสถานการณ์น้ำและการดำเนินการตาม 12 มาตรการรับมือฤดูฝนปี 66 และ 3 มาตรการรับมือเอลนีโญ ในพื้นที่จังหวัดนครสวรรค์  ร่วมกับ ดร.สุรสีห์  กิตติมณฑล  เลขาธิการสำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ  นายจุมพฏ วรรณฉัตรสิริ รองผู้ว่าราชการจังหวัดนครสวรรค์  และผู้แทนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง  เพื่อรับมือสถานการณ์น้ำในปัจจุบัน

ดร.ทวีศักดิ์ ธนเดโชพล รองอธิบดีกรมชลประทาน เปิดเผยว่า  ปัจจุบัน(2ก.ย.66) 4 เขื่อนหลักลุ่มเจ้าพระยา(เขื่อนภูมิพล เขื่อนสิริกิติ์ เขื่อนแควน้อยบำรุงแดน และเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์) มีปริมาณน้ำรวมกันทั้งสิ้น 10,126 ล้าน ลบ.ม. หรือคิดเป็นร้อยละ 41 ของความจุอ่างฯ เป็นปริมาณน้ำใช้การรวมกัน 3,430 ล้าน ลบ.ม. จนถึงขณะนี้มีการจัดสรรน้ำช่วงฤดูฝนไปแล้ว 5,644 ล้าน ลบ.ม. 

กรมชลประทาน  ได้ติดตามสภาพอากาศและสถานการณ์น้ำอย่างใกล้ชิด  นำข้อมูลมาประเมินสถานการณ์วางแผนจัดสรรน้ำเพื่อรับมือสถานการณ์มาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ปัจจุบันไม่มีพื้นที่ในเขตชลประทานประสบภัยแล้ง  ที่สำคัญได้ปฏิบัติตาม 12 มาตราการรับมือฤดูฝนปี 66 และ 3 มาตรารับมือฤดูฝนปี 66 เพิ่มเติม  เพื่อรองรับสถานการณ์เอลนีโญ  ได้แก่

1. จัดสรรน้ำตามลำดับความสำคัญ โดยได้จัดสรรน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภค และรักษาระบบนิเวศ เป็นหลัก  พร้อมส่งเสริมให้เกษตรกรใช้น้ำฝนในการเพาะปลูก  บริหารจัดการน้ำอย่างประณีต พิจารณาปรับลดการระบายโดยไม่กระทบต่อระบบนิเวศ  เพื่อเป็นการประหยัดน้ำ  

2. ควบคุมการเพาะปลูก  ขอความร่วมมือเกษตรกรที่เพาะปลูกข้าวนาปีรอบแรกและเก็บเกี่ยวแล้วเสร็จ งดทำนาปีต่อเนื่อง เพื่อลดความเสี่ยงผลผลิตเสียหายและให้การบริหารจัดการน้ำเป็นไปตามแผน

3. เพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ำ บูรณาการร่วมกับกลุ่มผู้ใช้น้ำในการวางแผนจัดสรรน้ำตามรอบเวรอย่างเป็นธรรม เพื่อให้ทุกพื้นที่มีปริมาณน้ำเพียงพอ  

นอกจากนี้ ยังได้กำชับให้เจ้าหน้าที่ ลงพื้นที่สร้างการรับรู้ถึงสถานการณ์น้ำให้ประชาชนและเกษตรกรรับรู้รับทราบอย่างต่อเนื่อง  พร้อมรณรงค์ให้ทุกภาคส่วน ร่วมใจกันประหยัดน้ำ รวมทั้งเก็บกักน้ำไว้ในพื้นที่ อาทิ แก้มลิง บ่อน้ำ ตลอดจนอาคารชลประทานที่ถ่ายโอนแล้ว ไว้ให้ได้มากที่สุด เพื่อสำรองไว้ใช้ในฤดูแล้งถัดไป